Istina je da je biohemijska trudnoća zaista bila začeće i zapravo je vrlo rani pobačaj. Foto: Freepik.com

/11 /11

Jedan od rezultata potpomognutog začeća je pozitivan test trudnoće koji može da dovede do kliničke trudnoće (koja rezultira živim rođenjem ili kliničkom trudnoćom koja rezultira pobačajem ili biohemijskom trudnoćom). Negativni test na trudnoću, neuspeh vantelesne oplodnje i neodgovaranje na stimulaciju obično dovode do velikih emotivnih slomova za bračni par.

BIOHEMIJSKA TRUDNOĆA:

Što se tiče biohemijske trudnoće, njegova tačna etiologija ostaje nepoznata. Ne postoje definitivni prediktivni faktori za njeno pojavljivanje koji se mogu otkloniti u narednim ciklusima. U literaturi je predloženo nekoliko povezanih etiologija. Ovaj izveštaj ima za cilj da se pozabavi pitanjem biohemijske trudnoće nakon potpomognutog začeća kao uvod u sprovođenje daljih studija kako bi se procenilo da li postoje uslovi za pojavljivanje.

Kao što smo rekli, sa pojavom potpomognute oplodnje, mnogi parovi koji se ranije nisu nadali trudnoći, mogu sada to da učine. Različite faze koje su uključene u IVF potencijalno imaju značajan psihološki, emotivni, fizički i (u većini slučajeva) finansijski uticaj na bračni par.

Nakon prenosa embriona (embriotransfera), par mora da sačeka rezultat testa trudnoće – beta horionskog gonadotropina (b-hCG) u serumu. Ovo bi moglo biti povezano sa značajnim psihološkim bolom, jer predstavlja prvu odlučujuću prepreku sa kojom se treba suočiti. Jedan od mogućih rezultata testa trudnoće je biohemijska trudnoća; gde je početni test na trudnoću pozitivan, ali ne napreduje u kliničku trudnoću.

Biohemijska trudnoća zvuči kao ‘lažno pozitivan test trudnoće’; kao da pacijentkinja uopšte nije trudna. Pacijentu ovo postaje zagonetka! Pitanje koje obično nastaje kod pacijenta je „Kako mogu da budem malo trudna?“

Istina je da je biohemijska trudnoća zaista bila začeće i zapravo je vrlo rani pobačaj. Pojavom testova za trudnoću visoke osetljivosti sada je moguće rano postaviti dijagnozu trudnoće. Test trudnoće može da bude pozitivan već prvih dana približnog vremena implantacije ili kada se u serumu majke otkriju tragovi b-hCG.

Utvrđeno je da čak 25% trudnoća propada čak i pre nego što žena ima bilo kakav subjektivni pokazatelj da je trudna, odnosno pre nego što propusti menstruaciju ili ima simptome trudnoće. U opštoj populaciji, većina biohemijskih trudnoća ostaje nepriznata. Prepoznatljivi slučajevi su samo vrh ledenog brega. Biohemijske trudnoće dijagnostifikuju se pod aktivnim nadzorom trudnoće kada se nivo b-hCG testira pre propuštene menstruacije, ali može nastupiti spontano nakon propuštenog perioda.

Američko društvo za reproduktivnu medicinu i Društvo za potpomognutu reproduktivnu tehnologiju razlikuju biohemijske trudnoće od kliničkih trudnoća koje uključuju spontane pobačaje. Prolazni porast b-hCG koji karakteriše biohemijsku trudnoću razlikuje se od široko priznatih ishoda kliničke trudnoće, koji uključuju spontane i indukovane pobačaje, vanmateričnu trudnoću i porođaj.

U nedostatku rutinske upotrebe ultrazvuka, biohemijska trudnoća može se definisati kombinacijom niskog rasta b-hCG (<100 mIU / mL), brzog pada koncentracije b-hCG u mokraći ili u serumu i nedostatka značajnog kašnjenja početkom sledeće menstruacije kako bi se ovaj entitet razlikovao od kliničke trudnoće.

Ciljevi ovog pregleda su određivanje biohemijske trudnoće, diskusija o nekim etiološkim udruženjima i diskusija o njenom značaju u pogledu narednih ciklusa potpomognutih začeća. Cilj je predstaviti uvod u dubinsko istraživanje bilo kakvih potencijalnih prediktivnih faktora koji bi mogli pomoći u predviđanju kod kojih pacijenata postoji verovatnoća da će imati biohemijsku trudnoću.

Autori su na različite načine definisali biohemijsku trudnoću. Sve ove definicije izražavaju istu ideju. Definisana je kao „hemijska trudnoća“ kao ona gde, uprkos tome što je beta hCG test „pozitivan“, trudnoća ne napreduje do tačke ultrazvučne potvrde. To podrazumeva da je hemijska trudnoća vrlo rani gubitak trudnoće, koji je karakterisan pozitivnim testom trudnoće (nivo b-hCG) koji se, međutim, ne održava. Štaviše, takva trudnoća nikada ne dostiže fazu u kojoj se na ultrazvučnom pregledu vidi gestacijski mešak. Stoga, prisutan je naziv “hemijska” trudnoća, jer se gestacija dijagnostikuje samo hemijskim putem.

Suprotno tome, takozvanu kliničku trudnoću karakteriše činjenica da je dostigla fazu u kojoj se gestacija može videti na ultrazvučnom pregledu. U IVF-u gubitak trudnoće pre kliničkog otkrivanja ultrazvučnim pregledom obično se naziva biohemijska trudnoća. Pored toga, termin hemijska trudnoća korišćen je za opisivanje prolazno pozitivnog nivoa b-hCG koji nije povezan sa razvojem embriona ili čak gestacijskog meška.

Slična ideja izražena je u istraživanju o „Normalnoj i nenormalnoj implantaciji u spontanim in vivo i in vitro ljudskim trudnoćama“. Autori su definisali biohemijsku trudnoću kao prerani gubitak trudnoće za bilo koji potkrepljujući klinički znak, tako da je jedini dokaz implantacije viša od normalne koncentracije b-hCG.

Žene koje se podvrgavaju IVF tehnici rutinski se prate radi ranog otkrivanja trudnoće merenjem koncentracije b-hCG u serumu određenog dana. Nakon prenosa embriona, embrion u razvoju počinje da luči b-hCG. Jednom kada embrion počne da se implantira i dođe do trofoblastične invazije u decidua, više ljudskog horionskog gonadotropina (b-hCG) se oslobađa u ženin krvotok. Ako embrion proizvede dovoljno b-hCG, to se može otkriti beta-Hcg.

Otprilike 7 dana nakon prenosa blastociste, žena bi trebala da izvrši kvantitativni test trudnoće na b-hCG. Prema tome, otkrivanje> 5 IU b-hCG po ml testirane krvi pokazatelj je da je embrion pokušao / počeo da se implantira. Međutim, budući da se trudnoća ne razvija normalno, nivoi b-hCG opadaju i na ultrazvučnom pregledu ne može se videti trudnoća. Ovakva trudnoća dijagnostifikuje se samo biohemijski što opravdava njen naziv.

Za spontane trudnoće smatra se da su biohemijske trudnoće prilično česte, uključuju čak polovinu svih trudnoća, ali tačan broj je teško odrediti jer većina žena koje dožive biohemijsku trudnoću nikada ne shvate da su trudne ukoliko ne pokušaju da ostanu trudne i ne rade redovno i rano testiranje. Danas su otkrivene mnoge biohemijske trudnoće koje bi u suprotnom ostale neotkrivene zbog ultra osetljivih testova trudnoće na tržištu. Ovi testovi olakšavaju postizanje pozitivnog rezultata 3 ili 4 dana pre dana početka menstrualnog ciklusa.

Biohemijske trudnoće su mnogo češće nego što se misli. Zapravo, smatra se da između 50% i 60% svih trudnoća sa sigurnošću završi pobačajem, od čega se velika većina može pripisati biohemijskim trudnoćama.

Uz to, utvrđeno je da čak 25% trudnoća propada čak i pre nego što žena ima bilo kakav subjektivni pokazatelj da je trudna, odnosno pre nego što propusti menstruaciju ili ima simptome trudnoće.

Studija sprovedena na ukupno 370 pojedinačnih embrionih transfera vrhunskog kvaliteta kod pacijenata mlađih od 38 godina rezultiralo je sa 192 trudnoće (51,9%). Trideset ciklusa (8,1%) je završilo u biohemijskoj trudnoći, četiri (1,1%) ciklusa završili su u vanmateričnoj trudnoći, 23 (6,2%) ciklusa završili su u kliničkom pobačaju, a 135 (36,5%) ciklusa doveli su do trudnoće u toku. Ukupno je izgubljeno 57 (29.7%) trudnoća.

Jasno je da pacijentu nakon IVF-a dijagnoza biohemijske trudnoće predstavlja veliko razočarenje. Međutim, njena pojava daje jasan dokaz da je bar jedan zametak dostigao naprednu fazu razvoja preimplantacije (faza blastociste) i pokušao da implantira. Kao takva, biohemijska trudnoća često se može smatrati „tamnim oblakom koji ima srebrnu oblogu“, jer nudi nadu za uspešnu kliničku trudnoću u budućnosti. Najteži aspekt biohemijske trudnoće je početna lažna nada koja donosi uzbuđenje zbog ostvarivanja konačno trudnoće nakon stresnog ciklusa lečenja – i potom suočavanje sa razornim razočaranjem “zašto nisam trudna?”.

Parovi često kažu da im je lakše da se nose sa negativnim rezultatom hCG-a; a ne početnim pozitivnim rezultatom koji potom opada.

Najčešće pitanje koje pacijenti postavljaju nakon biohemijske trudnoće glasi "Zašto se to dogodilo? Da li sam učinio nešto da povredim embrion? Da li to znači da mi nikada nije suđeno da imam dete? Da li to znači da je moja materica neispravna i da odbija bebu?" Ništa od ovoga nije tačno! Činjenica da je hCG bio pozitivan znači da je proces implantacije embriona započeo, a to znači da je prognoza za zdravu trudnoću u budućnosti zapravo bolja nego za osobe sa negativnim hCG-om. To je u literaturi adekvatno podržano.

Među ženama koje su posle biohemijske trudnoće nastavile lečenje i otišle na drugi IVF ciklus – one koje su imale barem hemijsku trudnoću u prvom ciklusu imale su veću verovatnoću da će u drugom pokušaju da rode živo dete od onih žena koje nisu imale ni biohemijsku u prvom ciklusu (34% uspeha u poređenju sa 21%, respektivno).

Zaključeno je, po jednoj studiji, da su žene koje dožive rani gubitak trudnoće nakon IVF-a imaju veću verovatnoću za uspeh u narednim ciklusima IVF-a u poređenju sa pacijentima koji ne začnu.

Istraživanjem biohemijskih trudnoća, prikupljeni su podaci iz svih ciklusa IVF-a u periodu od januara 1998. do avgusta 2000 u Bostonu. Analizirali su pacijente koji su u tom periodu imali biohemijsku trudnoću, kako bi utvrdili ishod ciklusa u drugim ciklusima IVF-a. Iz preliminarnih podataka zaključili su da biohemijska trudnoća ne ukazuje na lošu prognozu za buduće cikluse IVF-a. Pacijentkinje koje imaju biohemijsku trudnoću treba podstaći da prođu kroz drugi IVF ciklus.

Za biohemijsku trudnoću nije potreban poseban tretman. Naoružana dokazima o boljoj prognozi za sledeći ciklus lečenja, pacijentkinja treba da se uveri da nema štetnog uticaja na buduće trudnoće i prognoza za buduću trudnoću ostaje dobra. To je pozitivan uticaj i na mentalno zdravlje.

Zaključno

• Pojava biohemijske trudnoće nakon potpomognutog začeća ostavlja puno neodgovorenih pitanja kod pacijenta i može biti uzrok psihičkih poteškoća za dalje lečenje
• Tačna etiologija nije poznata, iako je predloženo nekoliko atributivnih faktora
• Međutim, pojava biohemijske trudnoće daje malo svetla na kraju tunela, jer se pacijentu mogu savetovati optimistični ishodi za naredne cikluse lečenja. Podrška pacijentu je najvažnija.
• Stručnjaci ART-a na putu su ka dodatnom pronalaženju odgovora na prediktivne faktore za biohemijsku trudnoću.

Izvor: Šansa za roditeljstvo / www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/