Kao takva, kombinovana vakcina predstavlja manje reaktivan vid vakcine, dakle ne izaziva burne reakcije deteta na vakcinu ( povišena temperatura, otoci, crvenilo, bol..) toliko učestalo, odnosno reakcije na vakcinu su minimalne, i češće se javljaju tokom druge godine deteta prilikom revakcinacije ( sa napomenom da je čak i tada broj dece koja odreaguju minimalan)

Jedna od prednosti kombinovane vakcine je i ta što se prilikom njene aplikacije dete bocne samo jedanput najčešće u gornji spoljašnji deo natkolenice ( bedreni deo), a ne kao do sad jedna doza u jednu ručicu, druga doza u drugu, a vakcina za dečiju paralizu se u vidu dve kapi pila. Samim tim se stres, uplašenost i bol deteta smanjuje.

Šema davanja kombinovane vakcine ( umesto dosadašnjih) nije se promenila tako da se prva doza daje sa navršenih 2 meseca, nakon 6 nedelja odnosno sa 3,5 meseca se daje druga doza, treća ponovo nakon 6 nedelja odnosno sa 5 meseci, sa napomenom da je i ova imunizacija uslovljena opštim zdravstvenim stanjem deteta. Revakcinacija se vrši u periodu od 17-24 meseca deteta.

*** Sa izmenama pravilnika, stiže i još jedna novina – uvođenje vakcine protiv pneumokoknih oboljenja za onu decu koja su pod većim rizikom od oboljevanja ( iako je većina pedijatara i epidemiologa za uvođenje ove vakcine u obavezan kalendar imunizacije), zavisno od procene izabranog lekara odnosno od indikacija a to su: nedostatak slezine, srpasta anemija, hronične kardiovaskularne i plućne bolesti, šećerna bolest, problemi sa jetrom jetre, problemi sa bubrezima, simptomatska i asimptomatska HIV infekcija, transplantacije organa i tkiva, maligna oboljenja, utvrđena stanja oslabljenog imuniteta... Odnosno u svim slučajevima kada bakterija Streptococcus pneumoniae u uzrastu između 2 meseca i navršenih 5 godina deteta može da da težu kliničku sliku.

OBOLJENJE IZAZVANO STREPTOCOCCUSOM PNEUMONIAE-pneumokokne bolesti izazvane streptokokom pneumonije (Pneumokok)
Postoje invazivne i neinvazivne infekcije bakterijom streptococcus pneumoniae – pneumokokom. Oboljenje se može manifestovati kao zapaljenje pluća, zapaljenje moždanih ovojnica, sepsa, zapaljenje srčane maramice, zapaljenje uha i dr. Zapaljenje pluća sa bakterijemijom je vodeći uzrok smrti kod dece širom sveta uzrasta do pet godina. Akutnu infekciju pluća karakteriše brzo i otežano disanje, kašalj, temperatura, groznica, gubitak apetita. Infekcija se širi u direktnom kontaktu preko sekreta disajnih puteva obolele osobe. Veća učestalost obolevanja se registruje kod osoba mlađih od dve i starijih od 65 godina života, kao i kod osoba sa hroničnim bolestima i imunodeficijentnim stanjima.

Značajan problem za održavanje bolesti su tzv. zdrave kliconoše, osobe koje nemaju simptome, a nose uzročnika u sekretu disajnih puteva i predstavljaju izvor infekcije za osetljive u svom okruženju, što je od posebnog značaja tokom boravka u kolektivima. Kod obolelih od gripa povećan je rizik od sekundarno nastalih infekcija izazvanih ovom bakterijom a kod osoba sa opstruktivnim bolestima disajnih puteva može da dovede do pogoršanja. Otpornost uzročnika na antibiotike je ozbiljan i rastući problem. Vakcinacija je sprecifična mera prevencije ove bolesti.

Vakcine protiv oboljenja izazvanih streptococcus-om pneumoniae!

Vakcinacija se vrši uz pomoć dve vrste vakcine:

Polisaharidna vakcina ( Pneumo23) –Polisaharidna vakcina protiv pneumokoka koja sadrži 23 serotipa primenjuje se kod osoba sa hroničnim bolestima, starijim od dve godine života, koje su u velikom riziku od ozbiljne infekcije udružene sa sepsom. Osobe ne treba vakcinisati u fazama pogoršanja bolesti, a osobe koje su u kolektivnom smeštaju treba vakcinisati pre nastupanja sezone infekcija disajnih puteva. Kontraindikacije su opšte. Vakcinacija se sprovodi jednom dozom, a revakcinacija davanjem jedne doze u periodu od 3 do 5 godina nakon sprovedene vakcinacije. Zaštita je od 80 do 95%, a kod grupa u visokom riziku nešto slabija i traje najmanje tri godine.

Konjugovana vakcina ( Prevnar ili Synflorix) - Konjugovane vakcine protiv pneumokoka koje sadrže 7,10 ili 13 serotipova primenjuje se u primovakcinaciji kod dece od navršenih dva meseca života u cilju preveniranja invazivnih i neinvazivnih infekcija koje izaziva ova bakterija. Daju se u tri doze sa razmakom od 4 - 8 nedelja sa revakcinacijom u drugoj godini života odnosno ukolliko se vakcinacija započne kod dece starije od 6 meseci daju se dve doze sa razmakom od 4 - 8 nedelja i sa revakcinacijom u drugoj godini života.

Studije ukazuju na efektivnost ovih vakcina od 60 – 85% u preveniranju invazivnih formi ove bolesti u uzrastu od 2 – 5 godina života. U nekim zemljama se primenjuju u Kalendaru imunihacije za svu decu određenog uzrasta, a u nekim samo za vakcinaciju dece u grupama rizika.

Podaci vezano za izmene i sam kalendar vakcinacije su izneti i u skladu sa Pravilnikom o imunizaciji i zaštiti lekovima ("Sl. glasnik RS", br. 11/2006, 25/2013, 63/2013 i 99/2013)